آیا آسیب مغزی می‌تواند هویت ما را تغییر دهد؟
نمای مختلف از جمجمه ی فینیاس گیج
📗در سال ۱۸۴۸، فینیاس گیج ۲۵ ساله به عنوان سرکارگر ساخت و ساز برای یک شرکت راه آهن کار می‌کرد. در این کار، برای انفجار سنگ‌ها از مواد منفجره استفاده می‌شد. ابزار این روش خطرناک پودر انفجاری و یک میله‌ی آهنی برای تپاندن پودر در داخل حفره‌ها بود. در یک لحظه که حواس گیج پرت شد، پودر را منفجر کرد و در اثر شدت انفجار، میله‌ی آهنی در گونه‌ی چپ او فرو رفت. در یک لحظه، میله از جلو مغزش عبور کرده، جمجمه‌ی او را سوراخ کرد و از بالای سرش خارج شد.
📗روش‌های مدرن امروز نشان داده‌اند که احتمالا بخشی از قشر پیش پیشاني يا prefrontal او آسیب دیده بود.گیج به کف زمین پرتاب شد، حال او وخیم بود، اما هنوز هوشیار بود. در نهایت، بدن او به خوبی بهبود یافت، اما تغییرات رفتاری گیج سوال برانگیز بود. قبلا یک شخص خوش رفتار، قابل احترام، و در حرفه‌اش بسیار هوشمند بود، اما بعدا گزارش داده بودند که او بی‌مسئولیت، بی ادب و پرخاشگر شده بود تا جایی که دوستانش می گفتند این شخص فینیاس گیج نیست. او بی‌دقت شده بود و قادر به تصمیم گیری‌های مناسب نبود.
❇️ از دیدگاه روانشناسی عصبی، روشن است که “من” وابسته به مغز است. آسیب به قشر پیش پیشانی مغز می‌تواند “من” را تغییر دهد!
